Spotkać grzesznego i potrzebującego pouczenia
APTECZKA DUCHOWA
12 PAŹDZIERNIKA 2025 R.
"Mądrzy będą jaśnieć jak blask nieba, a ci, którzy nauczyli wielu sprawiedliwości, jak gwiazdy na wieki i na zawsze".
Księga Daniela 12, 3.
"Gdy brat twój zgrzeszy, idź i upomnij go w cztery oczy. Jeśli cię usłucha, pozyskasz swego brata".
Ewangelia według św. Mateusza 18, 15.
"Nieumiejętnych pouczać". Warto zauważyć, że "jednym z najbardziej podstawowych ludzkich doświadczeń jest poznawanie świata, siebie, innych, a także Boga. Tradycja chrześcijańska niezmiennie podkreśla, że człowiek jest stworzony, aby poznawać prawdę, i to nie tylko tę dotyczącą Boga, ale wszelką prawdę". Na czym zatem ma polegać uczynek miłosierdzia - "nieumiejętnych pouczać"? To towarzyszenie drugiemu człowiekowi w poznawaniu świata, otaczającej nas rzeczywistości. To pomoc w odkrywaniu prawdy o sobie: mocnych i słabych stron, to w końcu ofiarowanie bliźniemu wsparcia w przezwyciężaniu jego słabości. Spotkanie człowieka czekającego na nasze "pouczenie" oznacza cierpliwe trwanie przy drugim, by mógł sam odkryć prawdę o świecie lub po prostu nauczyć się nowej umiejętności.
***
"Grzesznych napominać". W Starym Testamencie Pan Bóg wielokrotnie upomina Naród Wybrany, posługując się ludźmi, najczęściej prorokami, którzy przemawiając w imię Pana, wzywają ludzi do nawrócenia. W Nowym Testamencie także wielokrotnie pojawiają się wezwania do nawrócenia, wypowiadane przez Jana Chrzciciela, Jezusa, a potem apostołów. Jest to również zadanie każdego wierzącego. "W napominaniu grzesznika wyraża się więc zasadnicza troska o człowieka, o jego najbardziej podstawowe dobro, którym jest życie w łasce, a tym samym możliwe osiągnięcie wiecznego zbawienia".
Każde napominanie powinno być wyrażone słowami szanującymi wolność człowieka. Nawrócenie jest owocem osobistej decyzji, nie zaś dostosowaniem się do zasad narzucanych z zewnątrz; musi wypływać z głębi serca człowieka.
ZADANIE
Zapoznaj się z historią Jonasza, zamieszczoną z Starym Testamencie (Jon 1-4).