XIV Niedziela Zwykła 3 lipca 2022

Refleksja

W XIV Niedzielę Zwykłą prorok Izajasz wzywa nas: "radujcie się wraz z Jerozolimą, weselcie się w niej wszyscy, co ją miłujecie. Cieszcie się z nią bardzo wy wszyscy, którzyście się nad nią smucili". W modlitwie dnia zaś Kościół prosi Boga "udziel swoim wiernym duchowej radości". W ten sposób Kościół daje nam do zrozumienia, jaką radość ma na myśli - nie czysto ludzką, zależną od rzeczy zewnętrznych, takich jak zdrowie, powodzenie, dobrobyt, sukces, lecz radość duchową. Chodzi o radość, która jest owocem Paschy Chrystusa, Jego zwycięstwa nad śmiercią; radość, która jest Bożym darem, Bożą łaską. U jej źródła, jej oparciem jest Boże słowo i Boży czyn stanowiący pociechę dla nas. Rzecz wyraźnie wybrzmiewa najpierw w Izajaszowym tekście. Jahwe mówi o obdarowaniu mieszkańców Jerozolimy pokojem i chwałą. Obiecuje, że "ich niemowlęta będą noszone na rękach i na kolanach będą pieszczone". I że w ten sposób doznają pociechy - "jak kogo pociesza własna matka, tak Ja was pocieszać będę".

Psalmista wskazuje na zadziwiające rzeczy, których Bóg dokonał wśród ludzi: "morze na suchy ląd zamienił, pieszo przeszli przez rzekę". I wzywa nas: "Nim się przeto radujmy!" Pośrednio więc poucza, że ostatecznie Bóg jest źródłem naszej pociechy, pokoju i radości serca.

Natomiast św. Paweł w Liście do Galatów odnosi nas do Krzyża Chrystusowego. Wyznaje: "Nie daj Boże, bym miał się chlubić z czego innego, jak tylko z krzyża Pana naszego Jezusa Chrystusa". Nie ulega wątpliwości, że w Krzyżu, w Ukrzyżowanym Panu Apostoł upatruje ostateczną podstawę i wyraz pociechy danej nam od Boga, która sprawia, że świat się już w jego życiu nie liczy, a zasadniczą wartość stanowią dlań Boży Pokój i Miłosierdzie. W Chrystusie, Ukrzyżowanym Panu Chwały, św. Paweł doświadczył bliskości Królestwa Bożego i tylko to ma dla niego istotne znaczenie! Zaświadcza: "Bo ani obrzezanie nic nie znaczy, ani nieobrzezanie, tylko nowe stworzenie. Na wszystkich tych, którzy się tej zasady trzymać będą i na Izraela Bożego niech zstąpi pokój i miłosierdzie".

Fragment Ewangelii Łukasza o rozesłaniu przez Chrystusa 72 uczniów rozprowadza temat radości duchowej od jeszcze innej strony. Stanowi swoisty apel do dzielenia się ową radością: "idźcie, oto Ja was posyłam jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie. Gdy do jakiego domu wejdziecie najpierw mówcie: Pokój temu domowi". Chodzi o misję dzielenia się pociechą doznaną od Boga, której samo centrum stanowi zwiastowanie Nowiny "przybliżyło się do was Królestwo Boże". Chodzi o budzenie radości i pokoju w sercach ludzi, wskazując im na tajemnicę obecności Boga pośród nas i miłowania nas aż po krzyż. Sami tym pocieszeni i rozradowani winniśmy jako uczniowie Pana pocieszać innych i radować się tym, że nasze imiona - jako zwiastunów radosnej nowiny - zapisane są w niebie. W ten sposób dzisiejsza liturgia wzywa nas do radowania się pociechą Pana, której szczególnym znakiem jest Chrystusowy Krzyż, i do dzielenia się tak obudzoną w sercu radością z innymi ludźmi.

bp Andrzej Czaja

Złota myśl tygodnia

Dialog jest językiem macierzystym ludzkości. Pomaga z wrogów uczynić przeciwników, a przeciwników przekształca w przyjaciół.

abp Alfons Nossol

Na wesoło

Teściowa ma pretensje do swojego zięcia:

- Jak ty możesz zostawić swoją żonę przy ciężkiej robocie, a sam wygodnie siedzisz w fotelu z gazetą...

- Mojej żony przy pracy nie trzeba pilnować.

W czasie gwałtownego sztormu zaczął tonąć statek pasażerski. Wybuchła panika. Wszyscy biegają wkoło jak szaleni. Tylko stary Żyd siedzi spokojnie i czyta gazetę.

- Panie, panie, ten statek tonie - potrząsnął go ktoś za ramię.

- No to co? To nie mój statek.

Zarys dziejów Kościoła na Śląsku Opolskim

Lata 2016-2022 to także ważne dla naszej diecezji rocznice i jubileusze. W 2016 r. Piesza Opolska Pielgrzymka na Jasną górę wyruszyła po raz 40. W 2019 r. jubileusz 25-lecia obchodził Uniwersytet Opolski. 25. rocznicę poświęcenia obchodziło też sanktuarium św. Jacka w kamieniu Śląskim. 12 listopada 2019 r. to 30. rocznica Mszy Pojednania w Krzyżowej. Rok 2021 to 25-lecie Sanktuarium św. Józefa w Prudniku. Miejsce więzienia kard. Stefana Wyszyńskiego stało się szczególnie ważne z uwagi na jego beatyfikację.

Minione lata, oprócz wielu pięknych chwil i wydarzeń, przyniosły też jednak wydarzenia trudne. 8 sierpnia 2017 r. szwajcarska policja opublikowała komunikat o zaginięciu w Alpach ks. Krzysztofa Grzywocza, cenionego rekolekcjonisty, kierownika duchowego i egzorcysty. 23 czerwca 2020 r. po długim zmaganiu z chorobą zmarł ks. Radosław Chałupniak, dziekan wydziału Teologicznego Uniwersytetu opolskiego. W 2019 r. odszedł do Pana bp Jan Bagiński, a 15 marca 2021 r. po długiej i ciężkiej chorobie - także bp Gerard Kusz.

Rok 2020 to początek trudnego czasu pandemii. Różne obostrzenia sprawiły, że ograniczony został dostęp do eucharystii sprawowanej w świątyniach, a wierni zostali zmuszeni do uczestnictwa we Mszy Świętej poprzez media. Wielu z nas doświadczonych zostało poprzez chorobę oraz odejścia bliskich osób. W tym czasie z powodu epidemii umarło też kilkunastu kapłanów naszej diecezji.

Odpowiedzią na różne trudności jest jednak modlitwa. Podejmowana jest ona w ostatnich latach w różnorakich, także nowych formach i wspólnotach. W 2017 r. miało miejsce pierwsze zawierzenie Opola i diecezji Matce Bożej Opolskiej, odtąd ponawiane jest ono co roku. W święto Świętej Rodziny 30 grudnia 2018 r. ksiądz biskup Andrzej Czaja erygował nową wspólnotę w diecezji opolskiej, którą nazwał Maryjną Wspólnotą Opiekunek Dziecięctwa Bożego. Zadaniem wspólnoty jest modlitwa członkiń o żywą wiarę i duchowy rozwój wiernych, w szczególności młodego pokolenia oraz samych członkiń, ich rodzin i parafii. W intencji kapłanów modlą się członkowie dzieła "Oremus" i apostolatu Margaretka. odpowiedzią na potrzebę modlitwy jest również rozpowszechnianie w naszej diecezji praktyki adoracji Najświętszego Sakramentu, w tym także adoracji wieczystej, m.in. w Opolu i Raciborzu.

(Powyższy tekst pochodzi z książki "Bliżej Boga-Człowieka. Wdzięczność. Pamięć. Nadzieja. Nowenna Niedziel przed rozpoczęciem jubileuszu 50-lecia diecezji opolskiej.)

Opowiadanie

Małymi krokami

Pewien młody student, który gorąco pragnął poświęcić się służbie ludzkości, przyszedł do św. Franciszka Salezego i zapytał :

- Co powinienem robić, by na świecie zapanował pokój?

Święty odpowiedział z uśmiechem:

- Nie trzaskaj tak głośno drzwiami.

Zwykle małe, nieważne sprzeczki przeradzają się w ogromne spory. Wiele rozwodów zaczyna się od pozostawianych pod łóżkiem kapci i rozrzuconych po kątach skarpetek. Lecz także na wielką miłość składają się drobne, błahe z pozoru sprawy.

Z nauczania pasterzy diecezji opolskiej

Kościół zawsze - za przykładem Jezusa - otaczał pracę rolników szacunkiem, a ten szacunek łączył z modlitwą, choćby wspomnieć procesje o urodzaje w Dni Krzyżowe i przy innych okazjach, bo żadna dziedzina pracy ludzkiej nie jest tak uzależniona od błogosławieństwa Bożego, które wypraszamy modlitwą. Wyrazem troski Kościoła o rolnictwo są m.in. także usiłowania Episkopatu o udzielanie wydatnej pomocy przez fundację rolniczą, która - niestety - nie dochodzi do skutku z powodów od Kościoła niezależnych. Teraz w czasie wzmożonych prac żniwnych, pragniemy ofiarować nasze modlitwy, by wypraszać Wam, drodzy Rolnicy, błogosławieństwo Boże w Waszym znoju przy żniwach.

abp Alfons Nossol