Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego 29 maja 2022

Refleksja

Obchodzimy Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. W modlitwie dnia Kościół obwieszcza znaczenie tego wydarzenia dla nas. Pobudza nas tego, abyśmy w tajemnicy Wniebowstąpienia Jezusa widzieli wywyższenie ludzkiej natury, tzn. wielki, wspaniały akt Bożej łaskawości, który oznacza otwarte niebo dla nas. Kościół prosi Boga, aby w tej sytuacji pomógł nam wyrażać wdzięczność sercem pełnym świętej radości i równocześnie by utwierdził naszą nadzieję, że jako członkowie mistycznego Ciała Chrystusa połączymy się z Nim w chwale! Uczyńmy tę prośbę naszą! Niech serca nasze wypełni zachwyt, pełne radości dziękczynienie i nadzieja udziału w Chrystusowej chwale.

Radość i wdzięczność winno w nas też obudzić oznajmienie św. Pawła zawarte w liście do Efezjan. Apostoł jeszcze inaczej interpretuje znaczenie Wniebowstąpienia Pańskiego. Bóg - stwierdza - "wszystko poddał pod Jego stopy, a Jego samego ustanowił nade wszystko Głową dla Kościoła". Mowa jest o zasiadaniu Chrystusa po prawicy Ojca, a równocześnie o Jego trwałej obecności w Kościele, o Jego znaczeniu jako Głowy Kościoła.

W tekstach Łukaszowych (we fragmencie z Dziejów Apostolskich i we fragmencie Ewangelii) zawarty jest opis wydarzenia Wniebowstąpienia Pańskiego. Opisy te nie sprzeciwiają się sobie, jak może się wydawać na pierwszy rzut oka. Co więcej ma tu miejsce nie tylko dopełnienie. Zestawienie obydwu tekstów prowadzi do ważkich spostrzeżeń. Najpierw nie trzeba pytać, czy Jezus uniósł się, czy został uniesiony? Jego Wniebowstąpienie, podobnie jak Jego Zmartwychwstanie jest dziełem Boga. Jezus równocześnie został wskrzeszony przez Boga Ojca i sam zmartwychwstał mocą swego bóstwa. Teraz na Górze Oliwnej został uniesiony przez Ojca i równocześnie uniósł się mocą swego bóstwa. Bardzo ważne jest też nieco inne określenie tego, co wówczas spotkało Apostołów. W Ewangelii Łukasz pisze, że Jezus rozstał się z nimi. W Dziejach Apostolskich nieco koryguje swoją wypowiedź, czy raczej - wyraża się bardziej precyzyjnie, pisze: "obłok zabrał Go im sprzed oczu". Obłok oznacza chwałę Bożą, to znaczy że chwała Boża sprawiła, iż Jezus zniknął im sprzed oczu. Tak Łukasz sugeruje, że wstąpienie Jezusa do nieba nie wyklucza Jego obecności pośród Apostołów, tyle tylko, że chwała Jego nie pozwala Go nam po ludzku doświadczać. Można zapytać: no, ale jak to jest możliwe, by Ten, który zasiada po prawicy Ojca był równocześnie z nami? Nic trudnego! Może być stale z nami, mimo swego bycia z Ojcem, analogicznie jak był z Ojcem stale, w sytuacji wyraźnie doświadczanej przez ludzi obecności na Ziemi Palestyńskiej. Wstąpienie Jezusa do Nieba nie wyklucza więc Jego obecności z nami - nie oznacza rozstania, lecz niedostępność naszemu ludzkiemu postrzeganiu.

Dziękujmy więc Bogu za Jezusa oczekującego na nas w niebie, a przy tym stale obecnego pośród nas i prowadzącego nas do nieba! Jednocześnie prośmy o dar Ducha i otwierajmy się Nań, abyśmy umieli żyć tajemnicą Emmanuela - Boga z nami.

bp Andrzej Czaja

Złota myśl tygodnia

Kapłani wyszli spomiędzy Was, Drodzy Bracia i Siostry, dlatego ich kapłaństwo i od Was zależy - od Waszej modlitwy i wiary. Wspierajcie ich swoimi modlitwami.

abp Alfons Nossol

Na wesoło

Jaś po kilku tygodniach chodzenia do pierwszej klasy szkoły podstawowej przybiega uradowany do domu.

- Mamusiu, ja już umiem pisać!

- Tak syneczku? A co napisałeś?

- Nie wiem, przecież nie umiem jeszcze czytać.

- Panie władzo! Szybko! Tam za rogiem ulicy - wołają dwaj mali chłopcy do policjanta, ciągnąc go za rękaw.

- Co się stało?

- Tam... nasz nauczyciel od matematyki...

- Miał wypadek?

- Nie. On nieprawidłowo zaparkował samochód.

Zarys dziejów Kościoła na Śląsku Opolskim

Drugim Biskupem Opolskim mianowany został przez papieża Pawła VI ks. Alfons Nossol, kapłan diecezji opolskiej, długoletni profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego oraz Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego w Nysie-Opolu. Czasy rządów bpa A. Nossola wyznaczały kolejne wyzwania dla Kościoła: wybór kard. K. Wojtyły na papieża, okres "Solidarności", stanu wojennego, dochodzenie do pełnej podmiotowości społeczeństwa, także i Kościoła, aż do przełomu 1989 r. Nowy biskup powołał Radę Kapłańską, Radę Duszpasterską, zreorganizował kolegium dziekanów, utworzył pięć nowych rejonów duszpasterskich z dziekanami rejonowymi na czele w Opolu, Gliwicach, Raciborzu, Nysie i Kluczborku, utworzył ponad 60 nowych parafii. Na forum Konferencji Episkopatu jest członkiem Rady Stałej i przewodniczącym Rady ds. Ekumenizmu. Przez papieża Jana Pawła II powołany został do watykańskiego Sekretariatu ds. Jedności Chrześcijan. W 1981 r. otrzymał biskupa pomocniczego w osobie Jana Wieczorka, a po śmierci bpa W. Wyciska dwóch nowych: Jana Bagińskiego i Gerarda Kusza, konsekrowanych 15 VIII 1985 r. Szczególną troską otoczył Seminarium Duchowne, przenosząc je w całości do Nysy, w 1977 r. erygował Diecezjalny Instytut Teologiczno-Pastoralny, działający jako filia KUL w Opolu. Dzięki jego zabiegom powstał Diecezjalny Dom Księży Emerytów w Opolu oraz ważne z punktu widzenia troski Kościoła o dziedzictwo kulturowe Muzeum i Archiwum Diecezjalne. Dzięki sprowadzeniu nowoczesnej bazy poligraficznej ożywiła się działalność edytorska Wydawnictwa Diecezjalnego św. Krzyża, drukującego fachowe pozycje, także dla innych podmiotów niekościelnych. Bp Nossol umożliwił dotychczas kilkunastu kapłanom wyjazd na misje, popiera dokształcanie księży. Dnia 21 VI 1983 r. gościł Ojca Świętego Jana Pawła II na Górze Świętej Anny.

Znaczące zmiany wprowadziła decyzja papieża Jana Pawła z 25 III 1992 r. bullą "Totus Tuus Poloniae Populus". Została utworzona nowa diecezja gliwicka, której przypadło z naszej diecezji 90 parafii z ok. 140 kapłanami opolskimi. Nowa diecezja wraz z opolską włączone zostały do świeżo powołanej metropolii górnośląskiej z siedzibą w Katowicach. Dotychczasowi biskupi pomocniczy z Opola mianowani zostali w Gliwicach: bp Jan Wieczorek ordynariuszem a bp Gerard Kusz pomocniczym. Nadto 15 parafii przypadło nowej diecezji kaliskiej. W związku ze zmianami dnia 6 I 1993 r. konsekrowany został dla Opola nowy biskup pomocniczy Jan Kopiec.

(Powyższy tekst opracowano na podstawie publikacji bpa prof. dra hab. Jana Kopca)

Opowiadanie

Strategia lisa

Pewien lew szeroko otworzył paszczę tuż przed nosem owcy i zapytał, czy uważa, że jego oddech jest przykry.

Owca odpowiedziała:

- Tak!

- Głupia jesteś! - stwierdził lew i pożarł ją.

Potem zadał to samo pytanie wilkowi.

- Nie! - odparł wilk.

- Pochlebca! - odrzekł lew, po czym rozszarpał go na strzępy.

Wreszcie zapytał o to samo lisa.

- Prawdę mówiąc, proszę pana - odpowiedział lis - mam taki okropny katar, że nie czuję żadnych zapachów.

Uczeń pewnego filozofa prosił umierającego nauczyciela:

-Mistrzu, zostaw mi w spadku trochę twej mądrości.

Mędrzec otworzył usta i kazał uczniowi zajrzeć do środka.

-Czy jest tam mój język? - zapytał.

-Oczywiście - odparł uczeń.

-A czy są tam jeszcze moje zęby?

-Nie.

-Czy wiesz, dlaczego język istnieje dłużej niż zęby? Ponieważ jest miętki i giętki, natomiast zęby są twarde i dlatego wypadają szybciej. Teraz już wiesz wszystko, czego warto się nauczyć. Nie mam ci nic innego do przekazania.

Z nauczania pasterzy diecezji opolskiej

Mamy na nowo odkryć swoje powołanie i starać się je jak najlepiej wypełniać. Kapłan - to przyjaciel Chrystusa, wpisany w sposób trwały w jego tajemnicę Odkupienia, w Jego tajemnicę zbawczej miłości. Módlmy się, abyśmy na co dzień byli szczególnie bliskimi świadkami tej miłości Chrystusa". Prośmy ponadto o nowe powołania, aby jak najwięcej młodych i szlachetnych ludzi odważnie i radośnie odpowiedziało na Boże wezwanie. Oprócz modlitwy potrzeba także odpowiednich warunków i chrześcijańskiego klimatu, aby ziarno powołania mogło zakiełkować i wydać owoc. Potrzeba chrześcijańskiego życia w rodzinach i we wspólnotach parafialnych.

abp Alfons Nossol